Kees Momma groeide op als jongste van drie kinderen en is bekend vanwege zijn autisme en zijn ontroerende documentaires over zijn leven. Zijn ontwikkeling werd sterk bevorderd door zijn ouders, Willem Carel Momma (1930) en Henriëtte Momma-Muntz (1934-2024).
Terwijl Henriëtte zich volledig toelegde op de zorg en ondersteuning van Kees, was zijn vader medeoprichter van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en directeur van een uitgeverij.
Persoonlijke gegevens in biografie
| Biografische Gegevens | |
|---|---|
| Volledige Naam | Cornelis Willem Momma |
| Geboortedatum | 22 juni 1965 |
| Geboorteplaats | Wassenaar |
| Nationaliteit | Nederlands |
| Bekend van | Autobiografische boeken, documentaires |
| Beroep | Tekenaar, auteur |
Moeders taak voor haar zoon
Henriette Momma groeide uit tot de moeder die er alles aan zou doen om haar kind een zo zelfstandig mogelijk bestaan te geven. Documentaires als Het beste voor Kees en Kees vliegt weg legden haar strijd bloot tussen het steunen van zijn onafhankelijkheid en het beschermen van haar gevoelige zoon. Henriette wilde dat hij klaar was voor een leven zonder haar.
De symbiotische relatie van Kees met zijn ouders
Kees leefde in een symbiotische relatie met zijn ouders. Vooral met zijn moeder had hij een bijzondere relatie: ze bleef altijd dichtbij maar gaf hem toch de ruimte om zich te ontplooien.
Documentairemaakster Monique Nolte, die onlangs het overlijden van Henriëtte Momma bevestigde, heeft deze dynamiek op briljante wijze gevangen. Nolte merkt op: “Henriëtte gaf alles om Kees een liefdevol leven te geven.”
Familiezorg & Autisme
De familie Momma leed enorm onder de diagnose autisme van Kees. In een periode dat er nog weinig bekend was over autisme, zette Henriëtte zich in om Kees te laten floreren in schrijven en schetsen en zo zijn gaven te ondersteunen. Deze strategie liet Kees op een andere manier groeien, wat de familie altijd heeft gewaardeerd.
Nieuwe documentaires over zelfstandig wonen
Nolte werkt aan twee nieuwe documentaires over Kees en illustreert zijn laatste vertrek uit het ouderlijk huis. Het tweede deel volgt een jaar later; de eerste film gaat volgend jaar op Videoland in première. Deze films gaan uitgebreid in op het deel van zijn broers en de weg naar onafhankelijkheid.
Een leven zonder moeders steun
Kees heeft veel verloren met de dood van Henriette; hij moet zijn steunpilaar missen. Kees sprak eerlijk in een recent interview: “Mijn ouders zijn oud en kunnen mij niet meer dezelfde steun bieden.” Hoewel zijn moeder is overleden en een gat heeft achtergelaten, willen zijn broers die rol graag op zich nemen.
Familiebelofte: levenslange steun
De broers van Kees beloofden hem terzijde te staan toen duidelijk werd dat hun ouders niet altijd voor hem konden zorgen. “Mijn broers en familie zijn er voor mij,” antwoordt Kees dankbaar. In een periode van overgang geeft deze familieband hem troost en consistentie.
Henriette wil Kees toerusten voor het leven
Henriette’s doel was om Kees een zo normaal mogelijk leven te geven. Ze verrijkte zijn leven door hem te stimuleren fantasierijk te schrijven en te schilderen. Nolte herinnert zich dat Henriëtte veel genegenheid en warmte met zich meedroeg – iets wat Kees vandaag de dag erg zal missen.
Zelfstandig Leven en Nieuw Begin Toekomstige Documentaires
De nieuwe films belichten niet alleen Kees’ overstap naar een onafhankelijk leven, maar ook de voortdurende invloed van zijn ouders. “De films laten zien hoe Kees zich aanpast aan het leven zonder hen en hoe zijn familie hem daarbij steunt,” merkt Nolte op. Op deze manier hoopt Nolte het publiek te informeren over autisme en de rol die familie speelt in het mogelijk maken van onafhankelijkheid.
